closed door

خبر موثق اومد که این قوانین جدید مهاجرتی آمریکا باعث شده کلا دیگه به ایرانی ها ویزا ندن

حتی دیگه کاری به دانشجو و غیر دانشجو هم ندارند

چند وقت پیش برای یکی از دوستان که برای یک کنفرانس از کانادا میخواست بره آمریکا ویزا صادر نکردند

همین هفته ی پیش هم دوباره یکی از دوستای برادرم که اسکالرشیپ داشته که بره برای یک آزمایشگاه کار کنه هم نتونسته  ویزا  بگیره

خلاصه که دوستانی که هدف گذاری روی آمریکا داشتند ی تجدید نظری روی کاراشون داشته باشند که اوضاع بدجوری پسه

شاید از هر 1000 نفر یکی را ویزا کنند که دهن رسانه ها را ببندند ولی نمیشه روش اطمینان کرد.

Value of ourselves

چیزی که در روند اپلای باهاش مواجه میشید و عمیقا من را به فکر فرو می بره اینه که کلا هر مدرکی از هر جایی که صادر بشه حتی برای ادارات داخل کشور هیچ ارزشی نداره و شما برای اینکه اون مدرک ارزش حقوقی پیدا کنه باید با طی کردن مراحل مختلف اداری و صد البته خرج کردن مقداری پول که گاها کم هم نیست ، اون مدرک مورد نظر را ممهور به مهر اداره یا وزارت خونه ای بکنید که مربوط به اون مدرک میشه 

چند نکته هست :

1- اینکه مدرکی که به فرض یک دانشگاه که زیر نظر وزارت علوم هست را سازمان های داخلی قبول ندارند  مگر وقتی که دوباره مهر وزارت علوم بخوره نشون میده یا ما دانشگاه را قبول نداریم یا وزارت خونه را چون با اینکار علنا داریم میگیم وزارت خونه نمیتونه به یک ارگان زیر دستش نظارت کنه.

2- اینکه برای مهر کردن مدرکی که به نحوی یک سازمان خودش صادر کرده دوباره پول دریافت بشه تا اون سازمان تاییدش کنه به طور آشکار کلاهبرداری از مردمه و به نوعی پول زور حساب میشه 

3- وقتی ما خودمون مدرک خودمون را قبول نداریم اونوقت انتظار داریم کشور های اروپایی و دیگر کشور ها مدرک ما را قبول داشته باشند!!!

Final decision

این چند روز شدیدا در حال مراقبه و مشاهده به سر میبردم  چون در حال تصمیم گیری برای یک موضوع خیلی مهم بودم 

بالاخره پس از سبک سنگین کردن های بسیار و البته مشورت با دوستان آگاه و برادرم به این نتیجه رسیدم که استارت کار های رفتن به بلاد اروپایی  را به صورت جدی بزنم و 

دیگه خودم را یک سال معطل نتایج کانادا و ... نکنم 

یکم نگران این بودم که برای کار های بورس وقت کم بیارم که با اطلاعاتی که امروز به دستم رسید دیگه قضیه حل شد و انشاءالله دیگه عازم هستم 

پیش به سمت تلاش چندین برابر 

اگه تا الان با بازدهی 70% کار میکردم از الان به بعد باید برسونمش به بالای 90 % البته تا آخر ترم اول 

بعدش دیگه میخوام به توصیه برادرم گوش بدم و بیشتر از زندگی لذت ببرم  و تک بعدی کار نکنم 

What is YOUR plan

در باب رفتن از وطن و تحمل دوری از خانواده و سختی غربت ، حقیقتا میشه رسالات و کتب فراوانی نوشت 

کاملا مشخصه که وقتی از کشور خودتون به کشوری دیگه مهاجرت میکنید با انواع و اقسام مشکلات مواجه خواهید شد ولی چیزی که مهمه و باعث میشه بتونید این شرایط سخت را تحمل کنید و کم کم همه چیز را تحت کنترل در بیارید اینه که چه هدفی برای این کار در ذهنتون داشتید  و این هدف چقدر قوی بوده که بتونه شما را جمع و جور کنه . افرادی که هدف مشخصی ندارند کلا در هیچکدوم از مراحل زندگیشون موفق نیستند چه برسه به همچین کار های بزرگی مثل مهاجرت و... 

ولی من روی سخنم با افرادیه که فقط به صرف ادامه تحصیل دوست دارند برن خارج از کشور و بعد از اینکه درسشون تموم شد دوباره برگردند،  به نظر من این کار هم کار درستی نیست چون شما وقتی مدتی را از جامعه ی خودتون دور بمونید قطعا بسیاری از موقعیت ها و ارتباطاتی که قبلا میتونستید با حضور در عرصه های مختلف اجتماعی در کشور خودتون داشته باشید را از دست میدید و بعد از بازگشت از یک کشور دیگه دوباره باید از صفر شروع کنید و همونطور که حتما میدونید موفقیت در کسب وکار امروز فقط نیاز به داشتن تخصص نداره بلکه به تخصص و همچنین داشتن ارتباطات قوی با دیگر افراد نیاز داره . اون شرایط مربوط به زمانی می شد که افراد با تخصص بالا در کشور کمیاب بودند و بنا براین شرکت ها خودشون به دنبال این افراد می گشتند ولی امروزه دیگه در کشور از این لحظ کمبودی نداریم و برای هر آگهی استخدامی که در روزنامه ها چاپ میشه چند ده نفر با مدرک دکترا اپلای می کنند.پس سعی کنید شرایط زمان خودتون را بشناسید و بعد تصمیم بگیرید 

من خودم به شخصه اولین سوالی که از بچه هایی که ازم راهنمایی میخواند میپرسم اینه که برای چی میخوای بری؟ و اگه جواب بدن میخوام برم و بعد برگردم و اینجا کار کنم همون اول میگم وقتت را تلف نکن و توی همین مملکت خودت بچسب به کار و زندگی که آخر این مسیری که شما میخوای بری همین جاست که الان وایستادی.

پس خواهشا ازمجموع تمام اهدافی که توی ذهنتون دارید این یکی را روش یک خط قرمز بزرگ بکشید