The Last Year

در باب احوالاتی که بر اینجانب میگذرد اگر بخوام مثالی بزنم به یقین همانند جوجه ی پرنده ایست که در لبه ی آشیان قرار گرفته ، شوق پرواز در سر دارد و پروبال گسترانیده  است و آماده ی پرواز است. البته منظور من از پرواز کردن به وجود آمدن تغییرات اساسی در زندگی بنده  ی حقیر است 

 حسی از درون داره به من میگه که داری وارد مرحله ی جدیدی از زندگی میشی 

امسال من با خیلی از چیزا خداحافظی میکنم و با خیلی از چیزای جدید احتمالا آشنا میشم  ( ذکر قید احتمالا به منظور تاکید بر  عدم قطعیت در اینجا لازمه چونکه در گردش این روزگار همیشه اتفاقات غیر مترقبه در گوشه ای کمین گرفته اند و آماده ی آچمز کردن شما هستند و به خاطر همین همیشه اوضاع بر طبق برنامه ریزی پیش نمیره )

امسال آخرین سالی هست که من دانشجوی لیسانس هستم و اگر خدا بخواد و همینطور که همیشه لطفش شامل حالم بوده امسال هم لایق لطفش باشم، دیگه خرداد آخرین امتحان دوره کارشناسی را میدیم و دانشگاه فخیمه ، مدرک را بعد از چند ماه بهمون تحویل میده  که بتونیم انشاءالله با معیت کوزه ای سفالی بر آمده از دستان پرگهر هنرمندان شهرضایی(لازم به ذکر است که  ارادت خاصی به همه ی شهرضایی های عزیز دارم، مخصوصا معلم کلاس سوم راهنمایی بنده و یکی از دوستان عزیزم در دوره کارشناسی که هر دو از خوبان روزگار و جزو نوابغ این مرزو بوم هستند که امیدوارم همیشه موفق و سالم وسربلند باشند) به هر حال داشتم میگفتم ، انشاءالله مدرکمون را بر سر کوزه ای بگذاریم و در این دوران سخت بی آبی و کمبود آب در کشور بتونیم آبی گوارای وجود کنیم که انصافا همین هم غنیمتی ست.

به علاوه امسال ممکنه آخرین سالی باشه که من در این «کهن بوم و بر» یعنی ایران هستم وخدا میدونه سال دیگه همچین موقعی سفره ی هفت سین را در چه کشوری انداختم و با چه کسی منتظر تحویل سال هستم . به همین خاطر، بیشتر دارم تلاش میکنم دوستانم را ببینم و جا هایی که تا حالا فرصت نشده برم را حتما برم ببینم چون نمیشه حدس زد آینده چه چیزی با خودش میاره.

به طریق اولی احتمالا این آخرین خونه تکونی بنده هم هست که حقیقتا از این بابت ،بسی مشعوف  و مسرورم و فکر کنم همه ی افراد هم سن و سال من هم اگر جای من بودند همین حس و حال را داشتند. 

اما در مورد چیزای جدیدی که قراره احتمالا باهاشون آشنا بشم ترجیح میدم تا وقتی که موقعش نشده  و بهشون نرسیدم چیزی نگم که هم ضد حالی باشه برای شما  و هم جلوگیری از بالارفتن سطح انتظارات خودم و اطرافیانم.

در هر حال اون چیزی که بیشتر حالم را گرفته ، این سرعت گذر عمر هست، انگار همین دیروز بود که وارد دانشگاه شدم ولی الان باید دیگه کم کم رفع زحمت کنیم 

واقعا دنیای ناپایدار و زودگذری هست و فقط امیدورام بتونم از لحظه،لحظه ی زندگیم به نحوی استفاده کنم که در لحظه ای که موقع پرواز واقعیم ( روح ازبدن) میرسه خدا از دستم راضی باشه هرچندکه خیلی کمتر از اونی هستم که سزاوار همچین مقامی باشم.

به قول عطار: الهی مرا عمل بهشت نیست و طاقت دوزخ ندارم ، اکنون کار با فضل تو  افتاد.

Destination

یکی از مهم ترین عواملی که باید از همون روز های اول توی ذهن شما باشه کشور مقصده 

اینکه شما چه کشوری برای ادامه تحصیل دوست دارید انتخاب کنید تابع خیلی از شرایطه مثلا هدف از ادامه تحصیل و یا دانشگاه مورد نظر شرایط آب و هوایی و دوری و نزدیکی و ...

و این خود شما هستید که باید بین همه ی نیازهاتون یک بالانس برقرار کنید تا بتونید درست تصمیم بگیرید 

البته احتمال زیادی داره که شما در این پروسه اصلا به سمت کشورایی برید که توی انتخاباتون نبوده چون یک سری از چیزا هست که شما روشون کنترلی ندارید مثلا  اینکه فلان کشور بورس خوبی میده یا یک شرایط استثنایی داره ولی اینا مربوط به مراحل آخر میشه

برای شروع شما خودتون کشور را تعیین کنید بقیه ش درست میشه اون چیزی که سعی دارم بگم اینه که خیلی خودتون را نباید با جزئیات سرگرم کنید 

وقتی کارای مهم تری توی برنامتون دارید باید اول برید سراغ اونا . بعضی افراد را میبینم که  هنوز شروع به زبان خوندن نکردند ولی مثلا میرن دنبال زمان بندی سیستم حمل و نقل عمومی در فلان کشور که ببینند چه جوریه این یعنی وقت تلف کردن و به جز توهم و خیال هیچ چیزی نصیبشون نمیشه

کپسول زمان

این هفته واقعا یکی از عجیب ترین هفته هایی بود که توی عمرم داشتم 

انقدر اتفاقات مختلف و مهم پشت سر هم  می افتادند که اصلا نمیدونستم به کدومشون برسم

بالاخره از یکی از دانشگاه ها جواب ادمیشنم رسید و خوشبختانه اکسپت شده بودم حالا فقط مونده نتایج بورسیه ش که اونم تا چند هفته دیگه اعلام میکنند

یه سری کار اداری هم داشتم که باید انجامشون میدادم که خودشون خیلی وقت گیر هستند 

برای یکی از درس هام کنفرانس داشتم که خدا را شکر اونم به بهترین شکل ارائه دادم

این جور مواقع آدم بیشتر به اهمیت برنامه ریزی و کار امروز را به فردا نینداختن پی میبره 

انشاءالله توی پست های بعدی بیشتر به اهمیت برنامه ریزی در ادمیشن و فرآیند اپلای می پردازم